Hafta da dort gün calisilsa uc gün insanlarin calismalarinin karsiligi olarak kalsa ne guzel olurdu degil mi! Bir cok ulke bunu yakalayabilmis. En azindan haftalik kirk bes saat calissalar bile yasam standartlari ve paralarinin karsiligi olan alim gucu cok yuksek. Finlandiya bunun icin kollari sivamis bile 🙂
Cogu zaman hakkimiz olmadigi dusunduruldugu icin bir cok konu da haklarimizin neler oldugunu bilmiyoruz bazilari da bunu kendine layik gormuyor tabi.
Calismaliyiz fakat bu bizim hayati yasama seklimizi cok etkilememeli. Merkez olmamali.
Bir seyi gelistirmek istesen, bir icat yapmak istesen dusunmeye vakit yok ki ona vakit yok buna vakit yok...
Insanlar ne kendilerine ne de sevdiklerine vakit ayirabiliyor. Ise giderken giyecekleri kiyafetleri icin, yorgunluktan yilin belirli bir zaman dilimin de yapabilirse tatile gitmek icin ya da calisirken yakalandigi hastaliklar icin calismak zorunda.
Bizi bu kadar yoran sey gercekten hayat mi ! Hic sanmiyorum.
Hayati tatil gibi yasayin, elinizi tasin altina koyup sikayetlenmeyi ama soyle ama boyle demeyi bir kenara birakip tatile gitme hissi uyandirmayacak sizi yormayacak isler de calisip, sagliginizi onemsemeyen isverenlerle ya da tehlikeye sokan isler de calismayin, ozellikle sizden presentable gorunmenizi isteyen yerlerde de calismayin. Yoksa calistiginiz yine onun sirketinin calisani olarak saatinize, cantaniza, ayakkabiniza gidecek. Bedeninize hizmet etmeye ara verin.
Bunun icin sadece konfor alanizdan cikip yeni seyler dusunup yeni kararlar almaniz gerekir. En buyuk yatirim kendinize yapacaginiz yatirimdir. Bir seyler ogrenelim en basta ne mi !!! “ Dusunmeyi” evet evet “Dusunmeyi” ogrenmeliyiz. En buyuk eksigimiz kendimizi bile tanimaya vakit ayiracak kadar dusunmememiz.
Diger ogrenmemiz gereken durum ise ‘hayatin filozufu oldugumuzu, her seyi bildigimizi sanip ogrenmeyi durdurmak’. Ben biliyorum ! Neyi biliyorsun ogrenmeyi ogrenememisken.
Biz neden ogrenmeyi durduruyoruz. Neden boyle bir surec varmis gibi davraniyoruz. Neden bedenimizi tanimak icin doktor, haklarimizi bilmek icin avukat olmamiz gerektigi ogretiliyor. Onlar bolumlere ayrildikca birileri yelpazesini kapatip bir seye odaklandikca iyice kisitli oluyor insan. Bir sey olmak istiyor ( ben hic bir zaman bir sey olamadim cunku yelpazemi hic kapatmadim ) Ogrenmemize gerek olmadigi ogretildi bolumlere ayrilarak.
Hayata neden geldiginizi, neden varsinizi arastirma firsati verin kendinize. Hayat cok hizli geciyor hic bir sey icin gec degil her dun bu gün gibi, on yil sonra da gectiginiz on yil sanki dunmus gibi olacak.
Sevdikleriniz ve sagliginiz yerindeyken her sey guzel bunu aklinizin bir kosesinde hep tutun lutfen. Insallah bir gün herkes bir defalikta olsa zengin olur gercekten bunun mutlulukla ya da doyumla hic bir iliskisinin olmadigini herkes anlar. Anlasilsin ki sadece elimizdekilerle ve basimiza gelmeyen binlerce kotu seyin olmayisi ile nasil dunyanin en mutlu insanlari oldugumuzu gorme firsatimiz olsun.
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder